Die keiser se nuwe klere

Daar is 'n rede waarom die mens homself beklee en dit het veral te doen met "naaktheid". Ons verstaan goed wat dit beteken om ons uiterlike mens te beklee, maar weet ons hoe die innerlike mens beklee word?

Kinders van die Here word gesien soos mense wat BEKLEE is, maar wanneer hulle in sonde stap is hulle besig om hulleself te ontbloot. Die geestelike betekenis van naaktheid in die Skrif gaan bv. veral oor "skaamwees en vernedering" (Openb. 16:15; 2 Kor. 5:3; Hand. 19:16; 1 Kor. 4:11; Hos. 2:3; Jes. 20...)(en somtyds weens ontbloting). Om naak rond te loop of om naak gemaak te word in die publiek is 'n skande en die wat so rondloop word belaster en hanteer soos uitvaagsels vd wêreld, en volgens Paulus "die afskraapsel van almal" (1 Kor. 4:11-13).  Op dieselfde wyse sal die wat naak bevind word wanneer Jesus terugkom hanteer word soos afskraapsel...  Dus, alhoewel Christene "beklee" is, moet hulle hul KLERE (waarmee hulle bedek is) BEWAAR, anders staan hulle die gevaar dat hulle hulself eendag in 'n skaam naakte posisie bevind wanneer Jesus terugkom - soos die keiser wat gedink het hy is geklee maar nie was nie! (Openb. 16:15 - "Kyk, Ek kom soos ‘n dief. Salig is hy wat waak en sy klere bewaar, sodat hy nie miskien naak rondloop en hulle sy skaamte sien nie"). Baie Christene stap rond soos mense sonder klere (soos die kaal koning) en staan die gevaar dat hulle "skaamte so eendag ontbloot" word. Die begrip "skaamte ontbloot" gaan ook nie net oor om iemand kaal te sien nie maar word veral gebruik in die konteks met waar vleeslike gemeenskap ongeoorloof is, en die skaamte dus in so 'n geval dan ontbloot word (Eseg. 23:18). Bv., om geestelik te hoereer (bv. leringe van duiwels aan te hang, of afgode te aanbid, ander afgodspraktyke te volg ens.)(Eseg. 16:36,37; Hos. 2:10) het hierdie gevolg.  Christene wat dit doen is besig om hulle "skaamte te ontbloot".  Wanneer ons vashou aan gebooie van mense en eerder kies om leringe te glo wat in die gehoor streel en/of sondes regverdig. of leringe van duiwels aanhang, of besig is met afgodspraktyke, dan is ons besig om ons skaamte te ontbloot. Sulke Christene word tipies "lou" genoem omdat hulle hangende is tussen die Here en die bose. So iemand dink miskien hy's is ryk aan kennis en ontbreek niks, tog is hy arm (omdat sy kennis bv. uit gebooie van mense bestaan, of omdat hy gesig koop deur die Here te verloën, of omdat hy sy antwoorde op verkeerde plek soek bv. afgodspraktyke raadpleeg). Sou hy in die spieël kyk, sal hy sien hy is kaal! M.a.w., sou hy in die Woord kyk, sal hy sien hy's kaal. Die waarheid maak hierdie verskil, maar dan moet iemand natuurlik nie sy hart teen die waarheid verhard nie! Sommige Christene reken dat valse leerstellings en afgodspraktyke geensins jou geloof kan beinvloed of jou "bekleding" kan bevlek nie, maar die waarheid is dat sou jy besig word met hierdie dinge, jy besig is om die Here te versoek - en dus besig is om nie meer Hom alleen dien nie - word dan gesien as "lou"! Die Christen is beklee ja, maar neem sorg dat jy jou klere bewaar en moenie jouself kaal uittrek nie!
------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Elke persoon bekyk sy uiterlike ten minste eenkeer op 'n dag in die spieël voor hy by die deur uitgaan.
'n Spieël help ons om onsself te sien, maar as jy 'n bedekking het oor jou gesig sal jy nie mooi sien nie. Hierdie is gewoonlik die rede waarom mense ook nie altyd die woord verstaan of die waarheid ken nie - nie dat dit nooit vir hulle vertel is of hulle die waarheid nie gehoor het nie, maar a.g.v. 'n bedekking wat hulle oor hulle hart en sinne trek, is hulle soos mense wat nie mooi "sien" nie (asof daar 'n bedekking is oor die gesig). Hierdie soort "bedekking" word ook in beeldspraak gebruik in die skrif in 2 Kor. 3:14-18 (van die wie se "sinne verhard is")(intellek en gedagtes verhard) - in die betrokke gedeelte verwys dit na die wat, al hoor hulle die waarheid, steeds kies om ongelowig te bly;  m.a.w. asof  hulle " 'n bedekking " het oor hulle hart - 2 Kor. 3:15.  Sou so iemand hom tot die Here bekeer, dan "word die bedekking natuurlik weggeneem" (2 Kor. 3:16);  -meer presies, dan neem hyself die bedekking weg omdat hy dan kies om te glo!  Vgl dit gerus met die tema van "harte verhard". Iemand wie se hart verhard is kan m.a.w. gesien word soos iemand wat homself in die spieël kyk maar nie mooi kan sien nie omdat hy 'n bedekking het oor "sy hart". Let wel dat die onderwerp van "hart verhard" gaan oor wetendes (wat hulle harte verhard, bv. die Farao in die Eks. verhaal), nie onwetendes nie. Hierdie is die groot verskil tussen die wat glo en die wat nie glo nie;  bv. die wat kies om ongelowig te bly kan nie "sien" nie, maar gelowiges "sien" en kan beskryf word soos mense met onbedekte gesig, dat wanneer hulle in die speël (bv. vd woord) kyk, hulle istaat is om te "sien". (2 Kor. 3:18).

"Natuurlike mense" sien ook anders as "geestelike mense", want natuurlike mense (die gebore uit die saad van Adam) het die "gees van dwaling" ('n wêreldse gees), terwyl geestelike mense die Gees van God het (is gebore uit die saad van God) en het dus insig en verstand. Natuurlike mense sukkel bv. om geestelike kos te verwerk (en kan dit daarom nie verstaan nie), want net soos 'n plant lig nodig het om kos en water te kan verwerk, net so kan natuurlike mense nie geestelike kos en water verwerk nie want hulle het nie LIG vd Heilige Gees nie. Natuurlike mense kan dus ook miskien gesien word soos mense met 'n bedekking oor hulle gesig wat veroorsaak dat hulle nie mooi kan "sien" nie;  daarom verstaan hulle nie die geestelike dinge nie.
------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Op dieselfde wyse kan die wat hulleself gelowig noem maar vashou aan die ou verbond gesien word soos mense wie se harte BEDEK is (2 Kor. 3). Wanneer iemand bely hy glo maar sy sinne verhard teen Jesus Christus, kan hy nie die nuwe verbond betree waarin hy gelei word deur die Heilige Gees om te "sien" (wette op hart geskrywe) nie - asof 'n bedekking oor die gesig. Die wat aan die ou verbond vashou maak hierdie fout, en dit is dat hulle hul deur die wet van Moses laat lei i.p.v. om hulle tot Jesus Christus te bekeer en deur Sy Gees gelei te word. Wanneer die koning  in die spieël kyk, sien hy hy is kaal!;  tog volg hy blindelings wat vir hom vertel word.
]
Dit is baie dieselfde met die wat valse of verdraaide leerstellings volg in plaas van Jesus se woorde, die wie eerder hulle hoop plaas in menslike gebooie en leringe - hulle kyk m.a.w. in die spieël (vd Woord) maar kies om hulle harte en sinne te verhard daarteen en soos die keiser blindelings liewer die leuen te volg. Bv., baiemaal is die rede waarom iemand 'n valse leerstellling volg nie a.g.v. onkunde nie, maar omdat hy sy hoop plaas in mense of in die kerk waaraan hy behoort, eerder as in die woorde van Jesus Christus.  Hy weet m.a.w. goed dat dit wat hy hoor nie heeltemal klop met die waarheid nie of met Jesus se woorde nie, tog trek hy 'n bedekking oor sy gesig... (hy verhard sy sinne/hart teen die waarheid). Soos die keiser ignoreer hulle wat hulle sien! Wat sal gebeur met hierdie gelowiges wanneer Jesus terugkom?, want hulle is soos mense wat klere aanhet tog is hulle klere bevlek, of hulle is naak. Gelowiges wat hulle harte verhard teen die waarheid, is besig om die Here te versoek en besig om hulle klere uit te trek...
------------------------------------------------------------------------------------------------------------
GEDAGTE:


Net soos Adam en Eva bewus geword het van hulle naaktheid nadat hulle gesondig het (Gen. 2:25; 3:7), net so laat sonde ons innerlike "naak".  Daarom het ons klere nodig bv. "klere van heil" (Jes. 61:10; Gal. 3:29), of nodig om "beklee te word met Christus". Christene is soos mense wat BEKLEE is, maar wanneer hulle hul KLERE uittrek of besoedel (Openb. 3:4; Openb. 7:13,14) en nalaat om die klere te was, bv. nalaat om hulle te bekeer van sonde of kies om lou te wees, sal hulle onkant gevang word wanneer Jesus terugkom (Openb. 3:3). Hierdie soort gelowige kan o.a. ook voorgestel word soos iemand wat SLAAP (is m.a.w. nie wakker nie / die wat besig is met werke van duisternis en eie begeertes bevredig), of kan miskien voorgestel word soos die wat geestelik as DRONK gesien word (hulle sinne bedorwe / m.a.w. verwys na die wat hulle eie wil doen i.p.v. om die Here se wil te doen)(bv., sommige regverdig hul eie sonde en beweeg selfs ander om ook te sondig, en verdraai so die waarheid...).

Terwyl Christene BEKLEE is moet hulle daarop ag gee dat hulle hul KLERE BEWAAR!
_________________________________________________________________________________
harte verhard: https://warechristene.blogspot.com/2020/04/hart-verhard.html
met Christus beklee: https://warechristene.blogspot.com/2020/01/met-christus-beklee.html
wit klere: http://eindtydonderwerpe.blogspot.com/2017/05/wie-oorwin-sal-beklee-word-met-wit-klere.html
verheerlikte liggaam: https://warechristene.blogspot.com/2017/11/verheerliktegeestelikeonverganklike.html
bedroef nie: https://warechristene.blogspot.com/2013/02/en-bedroef-nie-die-heilige-gees-van-god.html

Honger, dors, herberg, vreemdeling, naak, siek

ONbarmhartigheid is baiemaal 'n teken dat iemand "bekering" nodig het. Toe die skare vir Johannes die doper vra wat hulle moet doen om die toorn wat aan kom is te ontvlug, en hy van hulle verwag om hulle te BEKEER - meer presies het hy verduidelik hoe hulle "barmhartig moet word"... Nie net barmhartig in die letterlike nie, maar ook in die figuurlike, want in hierdie spesifieke opsig was die opdrag "BEKERING VAN DENKE" (bekering van sonde soos eiesinnigheid, en bekeer vd manier hoe hulle "sien").  Hy het o.a. van hulle verwag om mededeelsaam te wees, regverdig, en hulle versoek om tevrede te wees met wat hulle het....(hulle moes m.a.w. hulle denke verander en anders begin dink oor dinge en mense...)(Luk. 3:11-14).
------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Johannes die doper het geleer dat as iemand twee kledingstukke het, hy dit moet deel met die een wat nie het nie;  of as iemand dubbeld voedsel het, hy dieselfde moet doen... (Luk 3:11). Vir die tollenaars het hy geleer dat hulle regverdig moet wees, bv. "nie meer moet invorder as wat hulle voorgeskrywe is nie" (Luk. 3:12,13). En toe die soldate hom vra wat hulle moet doen het hy geantwoord: "Julle moet niemand geweld aandoen of iets afpers nie; en wees tevrede met julle soldy" (Luk. 3:14). Die tollenaars en die soldate se manier van dink was verkeerd, want hulle was onbarmhartig en ontevrede met wat hulle het. "BEKERING" het beslis hier beteken dat hulle hul moet bekeer van die manier hoe hulle "dink en sien", want hulle harte het veroorsaak dat hulle onbarmhartig is. Iemand se vrug is gewoonlik dit wat wys wat in die hart van die mens aangaan.  Wat bedink hy in sy hart?  Hoe dink hy oor dinge en mense?

Dit gaan dus veral hier oor die tema vd hart bv., wanneer iemand se lewe (vir hom) gaan oor sy besittings, gaan dit tot gevolg hê dat hy dit wat hy het, of ontvang, nie deel met ander nie maar probeer om soveel moontlik vir homself te hou (Luk. 12)(sy hart veroorsaak dus dat hy onbarmhartig is). Hier sien ons hoe die manier van hoe iemand "dink of sien" sy dade beïnvloed. So iemand het nodig om sy eie hart te besny - hy moet hom dus BEKEER van die manier hoe hy dink oor besittings want alles wat iemand besit behoort eintlik aan die Here! (nie aan homself nie)(Deut. 10:14).  Besnydenis vd hart (http://warechristene.blogspot.co.nz/2016/11/die-besnydenis-2-besnydenis-van-hart-en.html) is nie net iets wat deur die Here in die gelowige se innerlike mens gedoen word nie, maar is ook iets wat die Here verwag van elkeen om self te doen! (vgl. dit met die tema van "pad van godsaligheid").  As ons die Here raadpleeg dan kan ons nie verkeerd gaan nie.  Iemand se hoop moet nie in homself, eie wysheid, besittings of watookal wees nie, maar hy moet in alles die Here raadpleeg - Hom vra wat gedoen moet word met die besittings, werke, geld ens. wat die Here aan hom gee en toevertrou...

Wat Johannes m.a.w. hier vir hulle wou leer is dat hulle hul moet BEKEER van die manier hoe hulle dink of "sien" (m.a.w. in hierdie geval "moes hulle barmhartig word"). Hulle moes heroorweeg "hoe hulle dink";   inteendeel, dit is wat die woord "bekering" in daardie skrifte beteken waar Johannes mense opgeroep het tot bekering, en is die Gr. woord "met-an-o-eh'-o", wat beteken "om agterna anders te dink", of om te heroorweeg. DIT IS SOMTYDS DIE MOEILIKSTE DEEL VAN BEKERING en iets waarmee selfs gelowiges baiemaal sukkel.  Dit kan bv. miskien makliker wees vir iemand om 'n sonde op te gee as wat dit is om sy manier van "dink" op te gee!  Maar bekering gaan nie net oor "eie wil" opgee nie, maar ook om "eie denke of eie of wereldse wysheid" op te gee.
------------------------------------------------------------------------------------------------------------

GEDAGTE:

Christus het ook baie gepraat oor hierdie onderwerp, en selfs deur gelykenisse geleer dat dit wat ons het NIE  ONS  EIE  IS  NIE  (Luk. 16:11,12). Ons SIENING van lewe en besittings en barmhartigheid is nie noodwendig hoe die Here dit sien nie, en as ons siening verskil van Syne dan het ons nog nie ons in hierdie opsig BEKEER nie! Christus het o.a. geleer dat ons ons besittings liewer moet verkoop en aalmoese gee (as bv. om aan alles vas te hou en op te gaar), en liewer 'n skat in die hemel verkry (as skatte op die aarde)(Luk. 12:33).  Hy het ook geleer dat "iemand se lewe NIE bestaan uit die oorvloed van sy besittings nie" (Luk. 12:15). Hy het ook geleer dat ons moet goed doen en leen sonder om iets terug te verwag (Luk. 6:35). Hy het baie oor die tema van barmhartigheid gepraat (Luk. 6:36), en terloops oor die tema vd hart!  Hy het ook verklaar dat dit slegs die "barmhartiges" is wat die koninkryk sal beerwe  (Matt. 25:34) - m.a.w. die wat vir die hongeres iets te ete gee, of iets te drinke vir die wat dors het, herberg vir die vreemdeling, die naakte beklee, die siekes en die in gevangenis besoek... (Matt. 25:35-46) - NIE BEDOEL DAT IEMAND D.M.V. WERKE DIE KONINKRYK KAN BEERWE NIE!, maar verwys eerder na die vrug van 'n BEKEERDE. Hier gaan dit beslis oor die manier "hoe iemand dink", want as iemand verkeerd dink en hom nog nie bekeer het tot die manier hoe Jesus Christus "sien" nie, dan gaan hy nalaat om barmhartig te wees en na regte NIE die wil van die Here doen nie. So iemand sal bv. eerder ingestel wees op die self, eie wil, eie sieninge en eiesinnig wees...

Dit is duidelik dat die eerste Christene verstaan het wat BEKERING in hierdie konteks beteken, want hulle het selfs eiendomme en besittings verkoop om die opbrings onder mekaar te verdeel - volgens wat elkeen nodig gehad het (Hand. 2:45). Hulle het hulle dus inderdaad BEKEER van die manier hoe hulle sien tot die manier hoe die Here "sien", en dit het tot gevolg gehad dat hulle barmhartig was. Die Here neem barmhartigheid baie ernstig op! - in Matt. 25 het Christus verduidelik dat barmhartigheid die oorwegende faktor gaan wees wanneer die skape eendag van die bokke geskei sal word...  Die manier hoe iemand barmhartig is, of onbarmhartig is, wys wat in sy hart aangaan... - die manier hoe hy die tweede gebod nakom wys of hy bekeer is of nie.  

"Barmhartigheid" gaan egter nie net oor voorsiening in fisiese behoeftes (soos om vir iemand letterlik kos te gee) nie, maar ook oor voorsiening in geestelike behoeftes (bv. afgedwaalde skape soek, geestelike voedsel gee, geestelik water gee, ens.- wat o.a. gaan oor woord en waarheid bring, die Here se wil verkondig, gehoorsaamheid aan die Heilige Gees deur in gawes en bedieninge te stap, ens.).
------------------------------------------------------------------------------------------------------------
http://warechristene.blogspot.co.nz/2017/10/honger-dors-vreemdeling-naak-siek-en.html
http://warechristene.blogspot.co.nz/2017/10/honger-dors-vreemdeling-naak-siek.html
http://warechristene.blogspot.co.nz/2018/03/honger-dors-vreemdeling-naak-siek.html