Wys tans plasings met die etiket geestelike groei. Wys alle plasings
Wys tans plasings met die etiket geestelike groei. Wys alle plasings

Woensdag 19 Januarie 2022

Die waarde van 'n nederige mens

Jesus het geleer dat ons soos kindertjies moet word: 
(Mat 18:3,4 - "en Hy sê: Voorwaar Ek sê vir julle, as julle nie verander en soos die kindertjies word nie, sal julle nooit in die koninkryk van die hemele ingaan nie! Elkeen dan wat homself verneder (Griekse woord "tap-i-no'-o", wat beteken "om jouself laer te maak") soos hierdie kindjie, hy is die grootste in die koninkryk van die hemele").    Natuurlik het Hy nie hier bedoel dat ons vir altyd kinders moet bly en nooit opgroei in die geloof nie!, maar eerder gaan "soos kinders wees" hier oor "nederig wees" (kyk konteks - moet "verneder") -  kinders moet onderdanig wees, gehoorsaam wees, ens  (moet hulleself ondergeskik stel aan die gesag wat oor hulle is). Dit gaan m.a.w. nie oor wat kinders somtyds is, bv. dit verwys nie na opstandige en ongehoorsame kinders nie, maar is meer verwysend na wat logies verwag word van kinders (dat hulle hulself moet verneder).  

Nederigheid is 'n goeie kwaliteit en belangrik vir 'n kind om te kan opgroei in 'n ordentlike grootmens! Mense wat nie met hierdie kwaliteit grootword nie draai baiemaal uit as opstandig en ongehoorsame grootmense... (opgeblase, dink hulle weet beter, kan nie onder gesag staan nie, is selfsugtig..., ens.).  Ons verwys somtyds na diesulkes as "die wat nooit grootgeword het nie" en vgl. hulle met "is nog 'n kind". Hierdie is natuurlik ook die rede waarom baie Christene sukkel om geestelike te groei (van baba tot kind, jongmens, vader...), is wanneer hulle nie is "soos kinders" veronderstel is om te wees nie (hulle is nie nederig nie). Bv., wanneer 'n nuut weergeborene dink hy weet beter as sy leermeesters, dan is hy nie nederig nie.  Wanneer 'n nuut weergeborene bly stap in ongehoorsaamheid en nie die Here vrees nie, dan is hy nie nederig nie...  Die pad van godsaligheid is inderdaad belangrik en hierdie pad begin by KIND-wees, want net soos 'n mens groei van baba tot volwassene, so groei die geestelike mens (as nuutgeborene) ook van baba en kind tot jongmens, tot volwassene...  (hierdie word oor die algemeen na verwys as "geestelike groei"). Onderdanigheid en 'n leersame gees is belangrik vir geestelike groei (1Pe 2:2 - "en verlang sterk soos pasgebore kindertjies na die onvervalste melk van die woord, dat julle daardeur kan opgroei")
------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Hoekom is dit so belangrik vir 'n kind om nederig te wees? 
Uit Ef. 4:13,14 en Hebr. 5:12-14 leer ons dat wanneer geestelike mense nog "kinders" is hulle nog nie volkome tot die eenheid vd geloof gekom (hulle sukkel somtyds nog met geloof) of tot die eenheid vd kennis vd Seun van God gekom het nie (hulle is nog nie altyd seker wat die Here se wil is nie en leer Hom nog ken). Hulle word ook maklik bedrieg/versoek! omdat hulle nog nie goed gewortel is nie, en besit nog nie die geestesvermoens om goed van kwaad te onderskei nie (hulle sukkel nog om te onderskei tussen die ware en die valse).  Babas/kinders kan ook nog nie vaste spys verteer nie en is daarom nog onervare in die woord vd geregtigheid en moet nog die eerste beginsels vd woorde van God geleer word... (hulle het nog nie baie kennis nie en verstaan nie alles nie). HIERDIE IS ALLES MEER AS GENOEG REDE WAAROM GEESTELIKE MENSE WAT NOG BABAS EN KINDERS IS, NEDERIG BEHOORT TE WEES. As 'n "geestelike mens" sy kind-stadium probeer "skip" (deur bv. hoogmoedig of beterweterig te wees, of nooit tot gehoorsaamheid kom nie, ens.), sal hy opeindig as 'n "geestelike volwassene" wat eintlik nooit grootgeword het nie! Kinders wat dink hulle weet alles, leer niks! Kinders wat nie die gesag oor hulle vrees nie, leer nie om gehoorsaam te wees nie....  Hierdie is ongelukkig wat somtyds in die kerk gesien word - geestelike "grootmense" wat al lank op die pad is maar nooit grootgeword het nie. Hulle sukkel nog met die geloof, sukkel om te onderskei tussen waar en vals, weet nie wat die wil vd Here is nie, ontbreek basiese kennis, sukkel om die bose te oorwin, ens. Die verskillende trappe in geestelike groei is belangrik, ja, en dit begin by om jouself te verneder (soos 'n KIND)... (https://warechristenedagstukkies.blogspot.com/2020/06/kinders-moet-gesien-en-nie-gehoor-word.html).

------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

GEDAGTE:


Die ewige lewe word nie belowe aan die hoogmoediges nie, maar spesifiek aan die wat sagmoedig, ootmoedig en nederig van gees is (Matt. 5:5; Ps. 37:11; 147:6). Jesus het self hierdie geleer, asook het baie profete vd Here so geleer...  (Spr. 16:19 - "Dit is beter om nederig van gees te wees saam met die ootmoediges (nederiges, armes / "lowly") as om buit te verdeel met die trotsaards"). "Kinders" is nog dom en besit nog nie veel nie..., en dit die rede waarom weergeborenes somtyds hierdie kind-stadium wil vryspring.  Dit is vir hulle moeilik om hulleself te VERNEDER as mense wat nog nie veel weet en besit nie - hulle is nog "dom" en nog nie ryk in die Here nie... In wêreldse terme word dom en arm mense nie juis gesien as mense met veel waarde nie, maar volgens Jesus se woorde is "om laaste te wees" juis tot iemand se redding (Matt. 19:30; 20:16; Mark. 9:35; Luk. 13:30); -nie bedoel dat werke vir iemand redding kan bewerk nie, maar bedoel dat nederigheid 'n kwaliteit is van die wat gered word. 

- "Om laaste wees" word in Matt. 19 beskryf as die wat die Here kies bo besittings en familie (wat is belangriker?).  
- In Matt. 20 verwys dit na die wat tevrede is met wat hulle kry en nie staatmaak op wat hulle dink hulle verdien nie (is jy vergenoeg en verwag niks?).  
- In Mark. 9 word hulle beskryf as die wat die mentaliteit het van dienaars en nie in die pad staan van die wat die waarheid verkondig nie (dien jy?, islief vir waarheid?).
- In Luk. 13 verwys hierdie groep na die wat die Here ken en Sy geregtigheid soek (vertrou jy Hom?, en is jy Hom gehoorsaam?).
Hierdie is inderdaad die teenoorgestelde van 'n "eerste wees-mentaliteit".  Hoogmoedige mense weier om laaste te wees... - hulle dink tipies hulle verdien meer as ander, is selfsugtig, maklik ontevrede, is baiemaal opgeblase, wil gedien word i.p.v. om te dien...  Dit is kommerwekkend as 'n Christen hierdie optredes toon, want hoogmoedige mense sukkel om ander te vertrou en weier om onder gesag te staan. 'n Nuut weergeborene wat hoogmoedig begin op die pad van geestelike groei, gaan nie goeie vrug dra nie.

'n NEDERIGE Christen gee nie om om "laaste te wees" nie - hy vrees die Here / is 'n tevrede mens / is 'n dienaar / doen wat die Here wil / ens.).  God weerstaan die hoogmoediges (maar aan die nederiges gee Hy genade!)(1Pe 5:5). Terwyl ons as Christene almal op 'n pad van geestelike groei is, moet ons seker maak dat ons NEDERIG is soos kinders (dit wat van 'n kind verwag word), sodat ons kan groei in die geloof tot mense wat goeie vrug dra. 
_________________________________________________________________________________


Sondag 14 Junie 2020

Kinders moet gesien en nie gehoor word nie

Ons voorouers was slim mense.  Hulle het verstaan die belangrikheid van wysheidspreuke en hoe dit kinders se persepsie van die lewe beïnvloed. Dit wil ook voorkom of baie van die gesegdes waarmee Afrikaanse kinders elke dag grootword ook 'n skriftuurlike basis het.
------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Natuurlik is die begrip agter 'n gesegde belangrik want net soos in die geval met waarheid, word gesegdes somtyds misbruik.  Bv., een so 'n gesegde wat somtyds misbruik word is die van "kinders moet gesien maar nie gehoor word nie". Soos ons weet is die bedoeling van hierdie gesegde dat kinders liefs moet stilbly (veral in grootmens geselskap), want waar kinders uit hulle beurt uit praat en probeer slim wees wanneer hulle eintlik nog onkundig is, kan hulle 'n geselskap ontstig of selfs gekke maak van hulleself.

Afhangende van hoe hierdie gesegde gebruik en toegepas word het dit die vermoë om 'n kind óf te breek óf te bou. Natuurlik moet kinders toegelaat word om hulle stemmetjies te oefen, en hulle moet die geleentheid gegun word om te leer hoe om hulleself uit te druk in woorde (al is dit somtyds in grootmens geselskap) - in hierdie geval moet kinders beslis "gehoor" word, ja,  maar ons is geleer daar is 'n tyd en 'n plek... Ons laat somtyds met opset toe dat kinders uit hulle beurt uit praat en dan lag almal tog te lekker en geniet dit wat die kind kwytraak, maar op sy tyd, want hierdie kan 'n probleem wees sou die grootmense iets belangrik bespreek of die kind toegelaat word om voort te gaan in sy onkunde, of jy hom laat dink dat hy 'n punt beet het wanneer hy eintlik nie het nie. Kinders het ook die vermoë om gou opgeblase te raak, en baiemaal weet hulle iets ja, maar besef nie altyd dat hulle nog baie het om te leer nie.
------------------------------------------------------------------------------------------------------------
GEDAGTE:

'n Ander probleem met kinders wat op 'n verkeerde tyd gehoor word is in die geval waar hulle 'n geselskap oorneem deur vrae en nuuskierigheid. Wanneer kundige grootmense saam kuier en 'n kind 'n oorlas maak van homself deur onnodige vrae te vra of te probeer verstaan waarvan die grootmense praat, kan dit 'n vergadering ontstig - in so 'n mate dat die grootmense nie 'n ordentlike gesprek meer kan voer nie. Sulke kinders moet liewer op 'n ander tyd vir hulle ouers hierdie vrae vra en moet ook leer dat daar iets is soos privaat gesprekke. Dieselfde gebeur in die kerk wanneer die wat onkundig is die vergadering ontstig deur vrae te vra op die verkeerde tyd. 'n Goeie vb. hiervan is dit wat gebeur het in die gemeente van Korinthiërs.  In hierdie geval sien ons 'n klompie vrouens wat die orde van die gemeente verkeerdelik beïnvloed het deurdat hulle lering soek op 'n verkeerde tyd (1 Kor. 14:35). Hierdie vrouens was onkundig en, in plaas van om by hulle kundige mans te leer op 'n ander tyd by die huis, het hulle die gemeente ontstig deur allerhande vrae. Waar kundiges saamgesels is dit altyd 'n probleem wanneer onkundiges die gesprek oorneem (al is dit ook omdat hulle wil leer). Hierdie vrouens was soos "kinders" in die geloof wat nog nodig gehad het om by die "grootmense" te leer - ook om daardie rede was hulle beveel om liewer stil te bly en hulle mans by die huise te vra!  Die probleem vandag in die kerk is nie dat vrouens meer onkundig is as mans nie, maar is dat ons nie altyd onderskei tussen wie in die kerk (hetsy man of vrou) baba of kind is, wie jongmens is, en wie vaders is nie. 

 In die kerk kry ons dus ook hierdie ander soortgelyke probleem, nl. dat sommige wat nog kinders is in Christus, optree asof hulle jongmense of vaders is in die geloof -  en buite hulle beurt praat of probeer slim wees net tot hulle eie skande. En somtyds word diesulkes selfs toegelaat om leiersposisies in te neem in die kerk. Dit is altyd die probleem met talentvolle kinders, is dat dit hulle somtyds opgeblase maak. Die gemeente van Korinthiers het ook hierdie fout gemaak en gedink dat omdat hulle in geen genadegawe terugstaan nie, hulle kan oordeel en lering gee - dit het veroorsaak dat daar groot foute gemaak is, en ten spyte van hulle gawes vgl. Paulus hulle met babas en kinders in die geloof wat nog nie met vaste spys gevoed kan word nie, maar met melk.  Nog iets wat "kinders" (en dus "onkundiges") ook maklik doen is om ander verkeerd te oordeel as gevolg van hulle beperkte kennis. Net soos kindertjies kan hulle iemand maklik kwalik neem omdat hulle nog nie iets verstaan nie. En wanneer dit gebeur is dit ongelukkig nie net tot hulle eie skande nie maar baiemaal ook tot skande van die kerk! - omdat hulle nie net dan verkeerd oordeel nie maar ook somtyds die wat buite is oordeel (wat weer op beurt tot gevolg het dat die Naam van die Here gelaster word-Rom. 2:24). Natuurlik moet die wat nog "kinders" is in die geloof ook die geleentheid gegun word om gehoor te word, ja, maar op tyd en plek.  As die wat nog kinders is in die geloof die fout maak om soos jongmanne of vaders op te tree, kan dit die evangelie skade doen omdat hulle nog nie altyd weet waarvan hulle praat nie, en hulle ook nog nie eens heeltemal geoefen is (soos "jongmanne") om te onderskei tussen goed en kwaad nie.

Die wat nog "kinders" is in die geloof moet leer wanneer om te praat en wanneer om stil te bly (die kerk het 'n verantwoordelikheid om hierdie aan hulle te leer). Hulle moet ook leer om die wat verder opgegroei het in die geloof se gesprekke te respekteer, en liewer stil te bly as te vinnig 'n opmerking te maak. Elkeen wat nuut weergebore is (maak nie saak hou oud hy is, of watter prominente posisie hy in die samelewing het nie!), is soos babas in Christus en het nodig om te groei na kind en jongmens en vader... (1 Joh. 2).  En omdat 'n baba nog met melk gevoed word en nog nie alle "kosse" (in hierdie geval geestelike kos) kan verteer nie, moet daar nie veel van hom verwag word nie maar hy moet liewer gevoed word;  en moet ook nie toegelaat word om soos vaders op te tree as hulle eintlik nog kinders is nie!  Hulle moet ook geleer word om liefs stil te bly waar kundiges saamgesels en versigtig wees om ander te oordeel (Heb 5:13,14 - "Want elkeen wat melk gebruik, is onervare in die woord van geregtigheid, omdat hy ‘n kind is. Maar vaste spys is vir volwassenes, vir die wat geestesvermoëns besit deur die gewoonte geoefen, om goed van kwaad te onderskei").
------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Sondag 03 Mei 2020

Die mens in beeldspraak

DIE UITERLIKE MENS is uit stof gemaak (Gen. 2:7) en kan dus voorgestel word soos
- GROND (liggaam)(1 Kor. 15:37);
- waarin SAAD gesaai word (siel)(Mark. 4:26-28; 1 Pet. 2:23) - plant, boom;
- en dit het LIG nodig om te kan lewe (geesasem).

Hierdie beeldspraak word in vele skrifte in die ou en nuwe testament gebruik, en terloops nie net vd uiterlike mens nie maar ook van die innerlike. Bv., Jesus het self  hierdie soort beeldspraak gebruik (o.a. in die gelykenis vd saaier) en bv die wat in Hom glo voorgestel soos LOTE (wat moet vrug dra-Joh. 15:6), en Homself voorgestel as "die Wynstok" (Joh. 15:5). Ook in die O.T. sien ons hierdie tipe beeldspraak wat gebruik is vir die volk van God. Die mens word verder ook voorgestel soos SAAD wat in die wêreld gesaai word (Matt. 13:24-38) - en begrippe soos koring, onkruid en kaf word ook gebruik (Matt. 3:12; 13:25-40; Luk. 3:17) om verskillende mense voor te stel. Die tyd van Jesus se wederkoms word o.a. ook voorgestel met " 'n oes " (Mark. 4:26-29) - wat o.a. beteken dat dit die tyd is wanneer elkeen (elke "geestelike mens") se VRUG geoes word.  Dus kan elkeen voorgestel word soos saad wat in die wêreld gesaai word (liggaam - grond/saad) en het lig nodig om te kan groei (siel - saad/plant/boom)(en water en kos nodig om aan die lewe te bly) en dra uiteindelik vrug... (en wanneer die oes daar is sal elkeen se vrug geoes word).
------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Die mens is dus soos 'n plant of boom (Luk. 6:44; 3:9; Matt. 7:19 ens.) wat groei en vrug dra en het kos en water nodig om aan die lewe te bly, en sonder "lig" (asem) sterwe hy (daarom gaan hy dood wanneer hy die laaste asem uitblaas...), maar hierdie geld nie net vir die UITERLIKE MENS nie, maar ook vir die INNERLIKE MENS. DIE INNERLIKE MENS is nie uit stof gemaak nie maar is GEES, en word in die mens se binneste geformeer (Sag. 12:1). Net soos die uiterlike mens nie kan lewe sonder lig/asem nie en hy lig nodig het vir groei, net so het die innerlike mens die asem vd Heilige Gees en die lig vd Woord nodig om lewe te kan hê en geestelik te groei. Op dieselfde wyse kan die siel en liggaam figuurlik voorgestel word, en word ook terloops so in die Skrif gedoen!

Die mens is tweeledig van aard, nl.
- die UITERLIKE MENS ("letterlik" / " 'n siel ")(2 Kor. 4:6,16), en
- die INNERLIKE MENS ("figuurlik" / 'n "gees" - gees in binne ste /die mens van binne)(2 Kor. 4:16; Rom. 7:22; Ef. 3:16);
en bestaan uit LIGGAAM, SIEL en GEES (dus nie net letterlik liggaam, siel en gees nie, maar ook figuurlik liggaam, siel en gees)(Thess. 5:23; Job 12:10; Jes. 26:9; Hebr. 4:12). Wanneer die mens sterwe en sy laaste asem uitblaas, is dit die uiterlike mens wat sterwe - dan gaan die (letterlike) asem terug boontoe na God wat dit gegee het; en die letterlike liggaam (vleis / bene..ens.) en letterlike siel (siel in bloed / hart / organe..., wat tot stilstand gekom het) keer terug na stof (waaruit dit gemaak is).
Die innerlike mens wag dan op:
- "die oordeel" (verwysend na die "natuurlike mens")(2 Pet. 2:3,4,9; 3:7; Hebr. 6:2);
- maar gelowiges wag op "die opstanding" (en sal dus nie in die oordeel kom nie)(verwysend na die "geestelike mens")(Matt. 22:28-31; Luk. 14:14; 20:35; Joh. 11:24,25; Hand. 17:32; 1 Kor. 15:12,13,42; Openb. 20:5).
------------------------------------------------------------------------------------------------------------

GEDAGTE:



_________________________________________________________________________________
https://warechristene.blogspot.com/2018/10/natuurlike-mens-geestelike-mens.html
https://warechristene.blogspot.com/2018/10/uiterlike-mens-innerlike-mens.html
https://warechristene.blogspot.com/2019/10/asem-vd-innerlike-mens.html
https://warechristene.blogspot.com/2019/10/die-geeste-van-alle-vlees.html
https://warechristene.blogspot.com/2014/07/die-oordeelewige-oordeel-3.html
https://warechristene.blogspot.com/2017/11/verheerliktegeestelikeonverganklike.html
http://warechristene.blogspot.com/p/blog-page.html

Donderdag 26 Junie 2014

Wat beteken dit "om vrug te dra"?


Gelowiges word soos koringkorrels gesaai in die wereld  (OM VRUG TE DRA) (dink aan die gelykenis van die "koring en die onkruid") - dit gaan oor die groei-proses en hoe die vrug uiteindelik getuig van wat is koring en wat is onkruid.  Dit is moeilik om te onderskei tussen koring en onkruid wanneer nog jonk, maar die "vrug" getuig op die ou end wat is koring en wat is onkruid.  

In die gelykenis van die saaier verwys die saad egter nie na gelowiges (soos in die geval v/d koring wat gesaai word) nie, maar na die "woord van God".  Maar ook hier (in die  gelykenis van die saaier), gaan dit oor die "VRUG" v/d gelowige. Die vrug is die ding wat op die ou end getuig wat is koring en onkruid, maar die manier hoe iemand die  "SAAD - DIE WOORD VAN GOD" ontvang en aanneem en behou, bepaal of hy gaan vrug dra, of aanhou vrug dra!  Dit gaan oor die manier hoe iemand "HOOR" !  Jesus het baie gepraat oor die belangrikheid van "om te hoor":  ("wie ore het om te hoor, laat hom hoor"... -Matt. 11:15; 13:43; Mark. 7:16; Openb. 2:7 ens.).   DIE MANIER HOE 

IEMAND "HOOR" GAAN BEPAAL OF HY VRUG DRA, EN

 OF HY DIE VRUG GAAN BEHOU!  Soos in die gelykenis van die saaier, gaan dit oor hoe die woord wat gesaai word (DIE WAARHEID) aangeneem moet word en hoe die gelowige daarin moet bly - DIT IS WAT BEPAAL OF HY VRUG DRA OF NIE.  M.a.w., as iemand nie ag gee op die waarheid nie, gaan hy nie vrug dra nie - in so 'n geval "hoor" hy nie! Iemand wat bv. voorgee dat hy gehoorsaam is aan die Here, maar nie ag gee op Sy bevele nie, gee nie ag op die waarheid nie - hy "hoor" nie!  Iemand wat bv. voorgee dat hy die waarheid verkondig, maar 'n verdraaide evangelie verkondig, gee nie ag op die waarheid nie - hy "hoor" nie!  Niemand kan verwag om vrug te dra as hy nie "hoor" nie.  Sommige mense kan lyk of hulle vrug dra, bv. die manier hoe hulle praat, optree, goeie lewenswandel, goeie dade ens., maar as dit nie geskied uit DIENSBAARHEID AAN DIE HERE nie (Rom. 6:21,22), dan dra hy nie regtig hierdie  vrug tot heiligmaking  wat uiteindelik vir hom die ewige lewe kan gee nie. Hierdie vrug wat nodig is om te kan ingaan in die koninkryk van God, het nie te doen met "self probeer om goed te wees" nie, maar te doen met GEHOORSAAMHEID - soos ons leer in Rom. 6, "dit is iemand wat DIENSBAAR GEWORD het AAN GOD"!  Baie gee voor dat hulle diensbaar is aan die Here, maar dien Hom "soos hulle wil" - "diensbaarheid aan God" beteken egter dat ons Hom dien SOOS HY WIL, nie soos ons wil nie!  Ons moet Sy waarheid liefhe - ons kan nie se ons "hoor", maar ons gee nie ag op Sy bevele nie, of gee nie ag op "wat die waarheid" is nie. Iemand wat 'n valse leerstelling navolg, gaan nie vrug dra a.g.daarvan nie!  Hy kan miskien voorkom asof hy "vrug dra", maar is dit "vrug tot heiligmaking"?  Iemand wat nie gehoorsaam is aan die Here nie, gaan nie vrug dra nie - hy kan ook miskien voorkom in die samelewing asof hy vrug dra, 'n goeie mens..., maar is dit "vrug tot heiligmaking"?  Ons kan nie self besluit "wat die waarheid is" nie, die Here besluit wat die waarheid is, en die persoon wat nie "hoor" nie (wat nie Sy waarheid aanneem en daarvolgens lewe nie), kan nie verwag om "vrug tot heiligmaking" te dra (wat uiteindelik vir hom die ewige lewe kan gee) nie!
=============================================================================================

GEDAGTE:


(Mar 4:24)  "En Hy het vir hulle gesê: Pas op wat julle

 hoor; met die maat waarmee julle meet, sal vir julle 

gemeet word, en daar sal bygevoeg word vir julle wat hoor".


DIE PERSOON WAT DIE WAARHEID (DIE WOORD VAN GOD) ONTVANG, SAL NOG MEER ONTVANG, MAAR DIE EEN WAT DIT NIE ONTVANG NIE, OF NIE VASHOU DAARAAN NIE, SAL DIT WAT HY ONTVANG HET, VERLOOR (vgl. dit met die "gelykenis van die saaier").
========================================================================
http://warechristene.blogspot.co.nz/2013/08/die-vrug-van-die-gelowige.html
http://warechristene.blogspot.co.nz/2013/08/wat-beinvloed-die-vrug-van-die-gelowige.html
http://warechristene.blogspot.co.nz/2013/07/hoekom-voel-sommige-christene-dat-die_16.html